आफू रोएर मेरा लागि हाँसो किन्यौं
स्वाभिमानी बनेर हाम्रा लागि महान् बन्यौँ
सङ्घर्षको बाटोमा फूल भएर सुबास दियौ
काँडाको बाटो हटाई सुन्दर बाटो देखाई दियौ
कहिले मैले तिम्रा लागि केही गर्न सकिन
तर तिमीले तिम्रो माया डिपोजिट गरी
मेरो भविष्यको निर्माण खोजी दियौ
रुँदा हाँसो भित्रको मायामा बेर्याे मलाई
तर तिम्रा लागि झरी छेक्ने केही दिन सकिन
हाम्रा खुशीको निम्ति तिमीले आफ्नो हाँसो बेच्यौ
हामीलाई बचाई राख्न समाजसंग लड्यौं
मेरो आवश्यकता छोप्न आफ्नो गाँस बेच्यौ
तर तिम्रो सपनाका लागि मैले केही गरिन्
दुःख पाउँछकी भनेर हाम्रा लागि बर्खाको पानी भनेनौं
सहासको भावमा मलाई प्रेरणा दिन छाडेनौ
नयाँ भविष्यको कामना गर्दै हिड्यौ
मेरा लागि समाजको अवहेलना सहेऊ
नयाँ इन्द्रेणी संसार खोज्यौ
आफ्नो लागि नभनी दिन रातको निन्द्रा बेचेकी छौं
तर तिम्रा लागि मैले केही गर्न सकिन
हाम्रो सिर्जना र सफलताको लागि आज आफूलाई तिलाञ्जली दियौ
तैपनि मैले तिमीलाई आमा भनी चिनाउन सकिन।
रमन चाैलागाई, हाल: धनुषा
